حکمت نهج البلاغه
وَ قَالَ ع: مَعَاشِرَ النَّاسِ اتَّقُوا اللَّهَ - فَكَمْ مِنْ مُؤَمِّلٍ مَا لَا يَبْلُغُهُ وَ بَانٍ مَا لَا يَسْكُنُهُ -
وَ جَامِعٍ مَا سَوْفَ يَتْرُكُهُ - وَ لَعَلَّهُ مِنْ بَاطِلٍ جَمَعَهُ وَ مِنْ حَقٍّ مَنَعَهُ - أَصَابَهُ حَرَاماً وَ احْتَمَلَ بِهِ آثَاماً
- فَبَاءَ بِوِزْرِهِ وَ قَدِمَ عَلَى رَبِّهِ آسِفاً لَاهِفاً - قَدْ خَسِرَ الدُّنْيا وَ الْآخِرَةَ ذلِكَ هُوَ الْخُسْرانُ الْمُبِينُ
و درود خدا بر او، فرمود: ای مردم از خدا بترسيد، چه بسا آرزومندی که به آرزوی خود نرسيد،
و سازنده ساختمانی که در آن مسکن نکرد، و گرد آورنده‌ای که زود آنچه را گرد آورده رها خواهد کرد،
شايد که از راه باطل گرد آورده، و يا حق ديگران را باز داشته،
و با حرام به هم آميخته، که گناهش بر گردن اوست، و با سنگينی بار گناه در می‌گذرد،
و با پشيمانی و حسرت به نزد خدا می‌رود که: «در دنيا و آخرت زيان کرده و اين است زيانکاری آشکار»
(اخلاقی، اقتصادی)
وَ قَالَ ع مَاءُ وَجْهِكَ جَامِدٌ يُقْطِرُهُ السُّؤَالُ - فَانْظُرْ عِنْدَ مَنْ تُقْطِرُهُ
و درود خدا بر او، فرمود: آبروی تو چون يخی جامد است که درخواست آن را قطره قطره آب می‌کند،
پس بنگر که آن را نزد چه کسی فرو می‌ريزی.
(اخلاقی، اجتماعی)
+ نوشته شده در پنج شنبه 4 مهر 1398برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند اجتماعی,اقتصادی,مردم,خدا,ترس,مال,زیان,حرام,آبرو,یخ, ساعت 11:38 توسط آزاده یاسینی
|
